امروزه استفاده از پست الکترونیکی به امری ضروری تبدیل شده که هر چه راحت تر و بهتر کردن این سرویس سرلوحه تعداد زیادی از شرکتهای نرم افزاری قرار گرفته است و برنامه های زيادی برای استفاده آسان از آن تولید شده است. از مهمترین این برنامه ها ، برنامه های Email Client هستند که به شما امکان خواندن و ارسال نامه هایتان را به بهترین وضع ممکن می دهند. شما در حالت Offline ایمیلهایتان را می نویسید یا می خوانید و سپس در هنگامی که Online هستید آنها را ارسال و دریافت می کنید. البته این ویژگی بستگی به سرویس دهنده ایمیل شما دارد. بعنوان مثال سویس ایمیل شرکت گوگل با نام Gmail این امکان را به شما میدهد. شرکتهای بزرگی چون Microsoft و Qualcomm و Mozilla و Netscape در رابطه با این برنامه ها فعالیت می کنند و برنامه های خوبی تولید نموده اند. اگر شما هم جزو خانواده کاربران ویندوز هستید حتما با برنامه Outlook Express (یا بطور مخفف OE ) برخورد کرده اید که نسخه پیشرفته آن با نام Microsoft Office Outlook در بسته نرم افزاری Office مایکروسافت قرار دارد. اما طبق معمول ، این دو برنامه ضعیف و شکننده مایکروسافت هدف حمله ویروس نویسان هستند. کارشناسان دلیل ضعف این دو برنامه را در این می دانند که مایکروسافت روی پروژه های زیادی کار میکند و بنابراین ارتقا این دو برنامه از اهداف مهم و ضروری مایکروسافت نیست اما شرکتهای دیگر مثل Qualcomm ارتقا و بهبود برنامه هایشان از مهمترین هدفهایشان می باشد. اما اگر هنوز هم مایل به استفاده از برنامه های مایکروسافت انحصارگر هستید ، بهتر است از نسخه Microsoft Office Outlook استفاده کنید چون از OE قویتر و امنتر است. و اما همانطور که عنوان مقاله مشخص است ، قصد دارم که شما را بهترین برنامه آشنا کنم.

برنامه Eudora از شرکت Qualcomm . این برنامه در صدر برنامه های سرویس دهنده و گیرنده ایمیل قرار دارد که دلیل آن قدرت بسیار بالا در ارسال و دریافت و نمایش ایمیلها و همچنین امنیت بسیار بالاتر از رقیبان خود از جمله مایکروسافت می باشد. بطوری که این برنامه مانند برنامه های مایکروسافت نیاز به وصله های ضروری که مشکل بزرگی می باشد ندارد.تنها کاری که لازم است انجام دهید این است که برنامه را مطابق سرویس دهنده ایمیل خود پیکربندی نمایید و بقیه کارها را به برنامه محول نمایید.در ادامه مقاله نحوه پیکربندی Gmail را برای شما توضیح خواهم داد. این برنامه قدرت زیادی در فیلتر کردن ایمیلها دارد بطوری که هر ایمیلی که بدست شما می رسد در صندوقی که مشخص کرده اید قرار می گیرد. کارکردن با این برنامه بقدری راحت است که هر کاربری می تواند با آن کار کند و از امکاناتش بهره ببرد. البته این برنامه امکانات فوق العاده زیادی دارد که در حوصله این مقاله نیست. اگر مایل به پیکربندی جی میل خود هستید ادامه مطلب را مطالعه نمایید.

فعال سازی نسخه ۶.۲ :

First Neme:serials Last name:serials

Code:7302612183813928

نحوه پیکربندی Gmail :

ابتدا در قسمت تنظیمات جی میل (در مرورگر وب) در قسمت Forwarding and POP گزینه Enable POP for all mail را فعال نمایید. سپس در برنامه Eudora در سربرگ Personalities کلیک راست و گزینه New را انتخاب کنید. در پنجره باز شده اولین گزینه را انتخاب و Next را بزنید. در کادر Personalities Name نام اکانت خود را بنویسید و Next را بزنید. در کادر You Name نام خود را بنویسید و Next را بزنید. در کادر Email Address آدرس ایمیل خود را بنویسید که در اینجا بصورت Account@gmail.com می باشد ( اکانت نام کاربری شما می باشد) و Next را بزنید. در کادر User Name مجددا آدرس ایمیلتان را بنویسید و Next را بزنید. قسمت بعد مربوط به سرور دریافت ایمیل شما میباشد که می بایست در اینجا POP را انتخاب و در کادر Incoming Server عبارت pop.gmail.com را بنویسید و Next را بزنید. قسمت بعد مربوط به سرور فرستادن ایمیل می باشد که در اینجا در کادر Outgoing Server عبارت smtp.gmaill.com را بنویسید و گزینه Allow authentication را تیک زده و Next را بزنید و در آخر هم Finish را بزنید. البته هنوز ساختن اکانت تمام نشده و یک مرحله باقی مانده است. سرویس جی میل برای امنیت بیشتر از استاندارد SSL استفاده می کند که این موضوع در آدرس آن که به صورت https://google.com/mail نوشته میشود مشخص می باشد. روی اکانت خود کلیک راست نمایید و Properties را انتخاب کنید. در هر دو سربرگ Generic Properties و Incoming Mail در پایین پنجره در قسمت Secure Sockets گزینه Required , Alternate Port را انتخاب کنید و OK را بزنید. حال برنامه آماده دریافت و ارسال ایمیلهایتان می باشد. البته برنامه در هربار چک کردن رمز عبور می خواهد که برای خلاصی از آن در منوی Tools گزینه Options را انتخاب کنید. در پنجره تنظیمات در پنل سمت چپ روی Checking Mail کلیک کرده و گزینه Save Password را تیک بزنید و OK را بزنید.

برای دریافت دعوتنامه Gmail در کامنت ، آدرس الکترونیکی دقیق خود را بنویسید تا دعوتنامه برای شما ارسال شود.

اینترنت یک مجموعه غول پیکر از میلیون‌ها کامپیوتر است که در یک شبکه کامپیوتری به هم متصل هستند. کامپیوترهای خانگی ممکن است از طریق خط تلفن با مودم، DSL یا مودم کابلی به فراهم‌کننده خدمات اینترنت (ISP) متصل شود. در یک شرکت یا دانشگاه کامپیوترها به یک شبکه محلی (LAN) در داخل سازمان وصل هستند. این شبکه را می‌توان از طریق یک خط تلفن سریع مثل T1 یا E1 به یک فراهم‌کننده خدمات اینترنت (ISP) وصل کرد. ISPها به ISPهای بزرگ‌تر وصل می‌شوند و ISPهای بزرگ‌تر یک ستون فقرات (Backbones) فیبر نوری را برای یک کشور یا ناحیه برقرار می‌کنند. ستون‌های فقرات در سراسر دنیا از طریق کابل نوری، کابل زیر دریا یا ماهواره به هم متصل هستند.

در اینترنت به طور کلی می‌توان همه کامپیوترها را به دو دسته تقسیم کرد. سرویس‌گیرنده / سرویس‌دهنده (Client / Server). سرویس‌دهندگان، خدماتی را (مانند وب و FTP) برای سایر سیستم‌ها فراهم می‌کنند و سرویس‌گیرندگان، سیستم‌هایی که برای دستیابی به این خدمات به سرویس‌دهندگان وصل می‌شوند. یک کامپیوتر سرویس‌دهنده می‌تواند چند سرویس را فراهم کند. برای مثال روی یک سرویس‌دهنده، یک نرم‌افزار وب سرور و میل سرور نصب کنیم.

نشانی آی‌پی
به هر رایانه در اینترنت یک نشانی منحصر به فرد به نام "نشانی پروتکل اینترنت" اختصاص داده می‌شود که در ایران به اختصار آن را آی‌پی می‌گویند. آی‌پی از چهار بخش عددی تشکیل شده که با نقطه از هم جدا می‌شوند (مانند 199.211.45.5). عدد هر بخش می‌تواند از 0 تا 255 باشد. پس 2 بتوان 8 آدرس مختلف داریم. هر رایانه در اینترنت آی‌پی یگانه‌ای دارد. سرویس‌دهندگان آی‌پی ثابت دارند که معمولاً تغییر نمی‌کند. کامپیوترهایی که با خط تلفن به اینترنت وصل می‌شوند آی‌پی پویا دارند، یعنی هر بار که به اینترنت وصل می‌شوند، آی‌پی آن‌ها را ISP اختصاص می‌دهد و احتمالاً هر بار که به اینترنت وصل می‌شوند آی‌پی متفاوتی می‌گیرند. برای دیدن آی‌پی رایانه خود می‌توانید از برنامه winipcfg.exe یا ipconfig.exe استفاده کنید. آی پی‌ها دارای 4 کلاس هستند: کلاس a:عدد اول از 0 تا 127 مثال:127.2.3.1 کلاس b:عدد اول از 127 تا191 مثال: 154.5.1.5 کلاس c:عدد اول از 191 تا 223 مثال:203.52.45.812 کلاس d:عدد اول از 223 تا انتها مثال:287.23.54.9

نام دامنه
معمولا به خاطر سپردن یک رشته از اعداد که نشانی آی‌پی را تشکیل می دهند مشکل است. همچنین نشانی آی‌پی ممکن است تغییر کند. به همین خاطر سرویس‌دهندگان از اسم‌های قابل درک توسط انسان که نام دامنه (domain name) نامیده می‌شود، استفاده می‌کنند. دامنه نام مجموعه‌ای از سرویس‌دهندگان است. برای مثال در سایت www.wikipedia.com بخش wikipedia.com نام دامنه است که از دو بخش تشکیل شده com. دامنه رده بالا و wikipedia دامنه است. دو نوع دامنه رده بالا داریم: دامنه‌های سازمانی که شامل net .com .edu .org .mil .gov .info .biz. و دامنه‌های جغرافیایی که از اسم اینترنتی کشورها (مثل ir. برای ایران) استفاده می‌شود. www نام سرویس‌دهنده وب است به همین شکل ftp.wikipedia.com آدرس کامپیوتر سرویس‌دهنده ftp و mail.wikipedia.com آدرس سرویس‌دهنده پست الکترونیکی در حوزه wikipedia.com است.

DNS
(سیستم نام حوزه) وظیفه ترجمه نام سرویس‌دهندگان را به آدرس IP دارد. فرض کنید آدرس سایت www.wikipedia.com را در کاوشگر تایپ می‌کنید. کاوشگر این نام را به سرویس‌دهنده DNS در ISP شما می‌فرستد. سرویس‌دهنده DNS با برقراری ارتباط با سرویس‌دهنده نام ریشه (root name server)، سرویس‌دهنده نام com را پیدا کرده و آدرس IP ی wikipedia.com را از سرویس‌دهنده com بدست می آورد. در مرحله بعد با DNS در wikipedia.com تماس می‌گیرد تا آدرس IP سرویس‌دهنده وب www.wikipedia.com را بدست بیاورد.

پورت
هر کامپیوتر سرویس‌دهنده سرویس خود را از طریق یک پورت فراهم می‌کند. برای هر سرویس یک پورت. برای مثال اگر یک سرویس‌دهنده سرویس وب و FTP را فراهم می‌کند، سرویس‌دهنده وب روی پورت ۸۰ قابل استفاده است و FTP روی پورت ۲۱ قابل دسترسی است. بنابر این سرویس‌گیرنده از طریق آدرس IP و پورت به یک سرویس‌دهنده متصل می‌شود. اگر یک سرویس‌دهنده اتصال به یک پورت را (از بیرون) قبول کند و اگر دیوار آتش از پورت‌ها محافظت نکند، شما می‌توانید به پورت متصل شوید و از سرویس آن استفاده کنید. این شماره‌ها اجباری نیستند. شما می‌توانید یک نرم‌افزار وب سرور را نصب و آن را روی پورت ۹۱۸ یا روی هر پورت آزاد دیگر قرار دهید. در این صورت اگر نام حوزه xxx.yyy.com باشد برای متصل شدن به سرویس‌دهنده باید از آدرس زیر استفاده کنیم: xxx.yyy.com:918 اگر هیچ شماره پورتی را مشخص نکنید کاوشگر تصور می‌کند که سرویس‌دهنده روی پورت ۸۰ است.آدرس پورت‌ها محدود است.

پروتکل
زمانی که سرویس‌گیرنده از طریق یک پورت خاص به سرویس‌دهنده وصل شد، می‌توانیم از طریق یک پروتکل به سرویس‌دهنده دسترسی داشته باشيم. پروتکل یک راه از پیش تعریف شده برای گفتگو با سرویس‌دهنده است. همچنین پروتکل‌ها متن ساده و قابل درک توسط انسان هستند. فراموش نکنید پروتکل قبل از آدرس‌های اینترنتی می‌آیند. برای مثال http://www.web.com که http:// پروتکل وب است یا ftp://ftp.site.com که FTP:// پروتکل FTP یا انتقال فایل است. شاید ساده‌ترین پروتکل، پروتکل Daytime باشد. اگر با پورت ۱۳ روی یک سیستم که از daytime پشتیبانی می‌کند متصل شوید سرویس‌دهنده، زمان جاری را بر می‌گرداند و ارتباط را قطع می‌کند.

راهکار اول : اولین و مهمترین عامل برای بدست آوردن امنیتی بالا یک فایروال بسیار قوی است
راهکار دوم : از یک ویروس اسکن قوی استفاده کنید
راهکار سوم : تمام پسوردهای خود را توسط کیبوردهای مجازی وارد کنید . و سرویس پک 2 XP استفاده کنید
راهکار چهارم : از دو ویندوز استفاده کنید یکی برای اینترنت و دیگری برای کارهای روزمره
راهکار پنجم : در ویندوز دومی که با آن اینترنت کار میکنید هیچ برنامه کاربردی نصب نکنید چون بعضی از برنامه های کاربردی دارای حفره های امنیتی بوده و باعث کاهش امنیت و آسیب پذیری کامپیوتر شما در برابر هکرها میشود پس فقط در آن ویروس اسکن و آنتی اسپای ور و فایروال نصب کنید و همیشه آنها را به روزکنید.
راهکار ششم : به هیچ وجه پسورد (کلمه عبور )خود را در کامپیوتر خود ذخیره نکنید
راهکار هفتم : حتما پسورد خود را به صورت ترکیبی از حروف و اعداد در نظر بگیرید

نسخه نهایی سیستم عامل لینوکس شرکت SuSE روانه بازار شد.

دانلود

نوربرت وينر- بنيانگذار علم سايبرنتيک - در کتاب" سايبرنتيک و جامعه" مي گويد که سايبرنتيک از واژه يوناني کوبرنتس (KUBERNETS) به معناي سکاندارکه منشا آن واژه انگليسي گاورنر (GOVERNER) است، اقتباس شده است. وي معتقد است که پيش از آن نيز اين واژه در سده 19 توسط آمپر در اشاره به مفهومي که در علوم سياسي مورد استفاده قرار گرفته است. در تعريف سايبرنتيک، وينر ارتباط گيري و کنترل را به طور توامان دخيل دانسته چرا که معتقد است زمانيکه فرد با شخص ديگري در حال برقراري ارتباط است و پيامي را براي او مي فرستد و طرف مقابل پيام وابسته اي را به فرد باز مي گرداند که حاوي اطلاعاتي است که در آغاز در دسترس او بوده، اين فرآيند ملزم ميزان خاص از کنترل طرفين بر ارتباط و آگاهي از پيام است.

در فرهنگ علوم اجتماعي گولدوکولب نيز سايبرنيتک بدين گونه تعريف شده است: " سايبرنتيک به مجموعه اي از نظريه ها و پژوهش ها اشاره مي کند که توجه خود را به انسان ها، ارگانيسم هاي ديگر و ماشين ها معطوف کرده اند. کانون توجه نظريه ها و پژوهش هاي ياد شده عبارت است از:الف- خود نگه دار و خود کنترلي بودن دستگاه هاي مکانيکي و ارگانيک از راه دستگاه هاي از راه فرآيند باز خورد، ب- پيام رساني و تبادل اطلاعات در دستگاه هاي مکانيکي و اندامي. در مجموع مي توان گفت که سايبرنتيک امروزه موضوعي ميان رشته اي است و از آن در علوم بسيار متعددي مثل رياضيات، الکترونيک، زيست شناسي، جامعه شناسي، روان شناسي، ارتباطات و غيره در جهت شناخت و مطالعه رفتارها، بازخوردها و پاسخ در هر سيستمي استفاده مي شود. تا کنون نيز ترکيب هايي بي شمار و مشتقات متعددي از اين کلمه ساخته شده که همگي پيوند سايبر را با خود به همراه دارند. يکي از اين ترکيبات فضاي مجازي يا همان فضاي سايبرنتيک است.

فضاي مجازي براي نخستين بار توسط ويليام گيمسبون- نويسنده کانادايي رمان هاي علمي- تخيلي- در سال 1982 مورد استفاده قرار گرفت. فضاي مجازي براي گيبسون در حقيقت فضايي تخيلي است که از اتصال رايانه هايي پديد آمده است که تمامي انسان ها، ماشين ها و منابع اطلاعاتي در جهان را به هم متصل کرده اند. اين معنا به صورت تقريبي مشابه معنايي است که ما امروزه از کاربرد لفظ فضاي مجازي در نظر داريم. کينزا فضاي مجازي را براي مثال محيطي بر ساخته از اطلاعات نامرئي- اطلاعاتي که مي تواند اشکال مختلفي به خود بگيرد- تعريف مي کند. وي براي کمک به فهم اين مفهوم سازي و ارائه يک تصوير خوب و مناسب از فضاي مجازي به تعريف اجزاي فضا از طريق اينترنت مي پردازد.

فضاي مجازي را مي توان براي توصيف تمام انواع منابع اطلاعاتي موجود شده از طريق شبکه هاي رايانه اي به کار برد، در حقيقت فضاي مجازي نوع متفاوتي از واقعيت مجازي و ديجيتالي است که توسط شبکه هاي رايانه اي هم پيوند تامين مي شود که با اندکي مسامحه مي توان آن را مترادف با شبکه جهاني اينترنت دانست. اندرسون واقعيت مجازي را "واقعيت خلق شده توسط رايانه" مي داند، واقعيتي که از آن رو مجازي يا مصنوعي است که در دنياي واقعي محيط مادي، مکاني را اشغال نکرده و در اذهان کاربران در نتيجه تعامل با واسط الکترونيکي وجود دارد. واقعيت مجازي واقعيتي است که وجود فيزيکي نداشته توسط نرم افزار توليد مي شود. فضاي سايبر يا مجازي ترکيبي از دو مفهوم، مجزا است که در کنار هم مفهوم واحدي را خلق کرده اند، بنابراين بهتر است براي درک اين مفهوم نخست اين مفهوم واحد را شکسته و جزء به جزء بررسي کرده و سپس مجدداً آنها را در هم ادغام کنيم.

کار را با واژه سايبر آغاز مي کنيم. اين واژه از ريشه يوناني لغت کنترل گرفته شده و به طور ترکيبي در واژه سايبرنتيک به کار رفته است. همانطور که پيش از اين نيز گفته شد مفهوم سايبرنتيک دلالت بر سيستم هاي کنترلي ابر تکنولوژي هاي رايانه هاي به هم پيوسته، تکنولوژي جديد و واقعيات مصنوعي با راهبردهاي دستيابي و کنترل سيستمي دارد.

کاربرد ديگر واژه سايبر در ارتباط با مفهوم ديگري تحت عنوان "ارگانيسم سايبر يا سايبرارگ" است. اين واژه دلالت بر امتزاج ماشين و ارگانيسم انساني و حاصل پيوند بين طبيعت، جامعه و تکنولوژي است.

مفهوم دوم به کار رفته در واژه فضاي مجازي، مفهوم فضا است. معمولاً مفهوم فضا در مقايسه با مفهوم مکان توصيف و تعريف مي شود و بدون شک نخستين وجه تمايزي که در جريان مقايسه مکان و فضا برجسته است، سطح انتزاع اين دو مفهوم است. فضا در مقايسه با مکان مفهومي بسيار انتزاعي و به سختي قابل تصور بوده به طوريکه درک اين مفهوم بدون واسطه درک مکان براي ما موجودات فيزيکي غير ممکن است. در حقيقت همانطور که گل محمدي در کتاب جهاني شدن، فرهنگ و هويت در مقايسه مکان با فضاي بيان مي دارد، در حقيقت فضا دال بر همه جا و مکان دلالت بر جايي معين است و از همين رو است که تصور همه جايي بسيار دشوارتر از جايي خاص است. مکان داراي محتوا است ولي فضا نوعي خلاء است، مکان داراي دو بعد است در حاليکه فضا مفهومي سه بعدي است. مکان مفهومي مرزپذير و قابل محدود شدن اما فضا مفهومي مرکز و تا حدودي نامتناهي است. مکان همواره به تثبيت و تصلب گرايش دارد ولي فضا به سياليت و رها شدگي. تمام خصوصيات ذکر شده را مي توان ويژگي فضاي مجازي، جزءلاينفک آن و ناشي از فضا بودگي آن دانست در حقيقت درک مفهوم فضاي مجازي بدون درک مفهوم فضا و اهميت آن در جهان امروز بي معنا است. در حقيقت فضاي مجازي مانند هر فضايي داراي موقعيت جغرافيايي، فيزيکي يا محدوده سرزميني خاص نيست ولي با اين وجود نوعي واقعيت برجسته در جهان معاصر است، چرا که ما کنشگران انساني هر روزه در آن دست به عمل مي زنيم با آن در تعامل هستيم، از آن ياري مي طلبيم و با او به داد و ستد اطلاعات مي پردازيم. مايکل بنديکت، فضاي مجازي را به عنوان جهاني نو و موازي با جهان واقعي و مخلوق رايانه هاي جهان و ارتباط هاي بين آنان تعريف مي کند. جهاني (يا فضايي) که در آن انباشت جهاني از دانش، سرگرمي، شاخص ها، مقياس ها، کنش ها و از همه پراهميت تر انباشتي از عاملان انساني تغيير يافته و دگرگون شده، شکل يافته است.

در هر حال فضاي مجازي در هر تعبيري و با هر تعريفي، قلمرويي وسيع، بديع و بکر است که براي ساکنان خود امکانات، آزادي ها، فرصت ها، دلهره ها، آسيب ها و محدوديت هاي نويني را به همراه دارد. اهميت اين قلمرو تا حدي است که امروزه برخي انديشمندان صحبت از دو جهاني شدن دنيا معاصر مي کنند. همانطور که جبل عاملي در مقاله اي تحت عنوان "جهاني شدن ها" مفاهيم و نظريه ها" مي گويد: پارادايم دو جهاني شدن ها نگاهي است که در درجه اول بر تمايز بين جهان مدرنيته و جهان جهاني شده تاکيد مي کند و در درجه بعد به تبيين و متمايز کردن دو جهان موازي و در عين حال به هم آميخته واقعي و مجازي مي پردازد.

با اين نگاه مهمترين تغيير جهان معاصر که بنيان تغييرات آينده جهان را مي سازد، رقابتي شدن جهان واقعي و جهان مجازي است. ظهور جهان جديد يعني جهان مجازي، بسياري از روندها و نگرش ها و ظرفيت هاي آينده جهان را تحت تاثير خود قرار مي دهد. اين جهان در واقع به موازات و گاه حتي بر جهان واقعي مسلط شده و عينيت واقعي پيدا مي کند. اين دو جهان داراي داد وستدهاي بيشماري با يکديگر هستند. جهان واقعي با خصايصي مانند جغرافيا داشتن، داراي نظام سياسي خاص بودن، محبوس بودن، طبيعي بودن و غيره از جهان مجازي متمايز مي شود و جهان مجازي نيز در مقابل با خصيصه هايي مثل بي مکاني، فرازمان بودن، تکثر داشتن، قابل دسترس بودن همزمان و غيره از جهان واقعي به طور نسبي جدا مي شود. از نظر عاملي مهمترين تغييري که فضاي دو جهاني يا به عبارتي ديگر ظهور فضاي مجازي و در پرتوي آن شکل گيري جهان مجازي به وجود آورده، تغيير در روابط انساني است؛ جايگزيني روابط چهره به چهره سنتي با روابط مجازي با واسطه رايانه، شايد مهمترين بخش اين تغيير است که در جاي خود بيشتر بدان خواهيم پرداخت.
منبع: تبیان

اين ترفند را شما مي توانيد براي هر گروه از وب سايت ها در يك پيج در پس زمينه به كار ببريد و از آن براي دسترسي هرچه سريع تر به اين گروه ها استفاده كنيد! شما در اين روش مي توانيد قابليت هايي را مانند:

● تعيين سطر هاي دريافت شونده از سايت.
● يك سايت مانند Yahoo.com را نمايش دهيد.
● يك وب كه در سيستم ذخيره شده است را نمايش دهيد.
● FTP خود را نمايش دهيد.
● هنگام تغيير سايت (به روز رساني) به ايميلي خاص پيام بفرستيد.
● حجم سايت را مشخص كنيد كه تا چه ميزان از سايت بر اساس فضاي مورد نياز در هارد ذخيره شود.
● سايت به صورت Offline نمايش داده شود.

داشته باشيد.
------------------------------------------------------------------------------------------

براي انجام اين روش بايد به Desktop Properties مراجعه كنيد پس روي ميز كار (Desktop) كليك راست كنيد و گزينه Properties را انتخاب كنيد. سپس به Desktop Tab برويد و گزينهCustomize Desktop را انتخاب كنيد تا پنجره Desktop Items اجرا و نمايش شود.
سپس به Web Tab برويد!

حالا شما مي توانيد يك سايت نمايشي را بسازيد و آن را نمايش دهيد,قابليت هاي آن را تنظيم كنيد و...

گزينه New را كليك كنيد تا پنجره اي بازي شود.

حالا به تشريح اين گزينه ها مي پردازيم :

Visit Gallery : با اين كليك شما به سايت مخصوص گروه هاي واقع در مايكروسافت مي رويد و مي توانيد گروهي از سايت ها را به صفحه اصلي اضافه كنيد.
Location : در جعبه متن اين بخش شما مي توانيد آدرس هر سايت و وبلاگي را در اينترنت وارد كنيد تا هنگام ارتباط با اينترنت دريافت شود.
Browse : با اين گزينه شما مي توانيد يك صفحه را كه محل ذخيره آن در هارد باشد را نمايش دهيد.

شما بايد يكي از اين گزينه ها را تنظيم كنيد تا صفحه كارتان به هم ريخته نشود <--->

حالا شما يك گزينه را ادامه دهيد و تنظيمات آن را تغيير دهيد. پس از اين يك پيام نمايش داده مي شود كه شما توسط آن مي توانيد رمز و كاربر را براي نمايش سايت تعيين كنيد تا غير از شما كسي تواند حتي سايت را در پس زمينه ببيند.براي اين كار در پنجره اجرا شده گزينه Next را كليك كنيد و Customize را انتخاب كنيد . گزينه راديويي اول و دوم به اين صورت اند كه:

گزينه اول : شما مي توانيد رمز و كار بري را تعريف كنيد.
گزينه دوم : شما مي توانيد براي سايت مورد نظر زمان به روز رساني انتخاب كنيد تا سيستم در موقع مشخص سايت را بازخواني كند.

حالا پنجره اي باز مي شود تا سايت را براي اولين بار از اينترنت دريافت كند. اگر به اينترنت وصل نيستيد اين كار را بعدا انجام دهيد. تيك كنار آن را فعال كنيد تا سايت نمايش داده شود. گزينه Properties را كليك كنيد تا اجرا شود .

در Tab سوم شما مي توانيد ديگر تنظيمات لازم را تغيير دهيد.

قبل از شروع لازم است ذکر کنم ایجاد چنین درایوهایی هیچ ربطی به پارتیشن بندی هارد دیسک ندارد و سلامت سیستم عامل شما را به خطر نخواهد انداخت. بنابراین نگران از دست رفتن اطلاعات خود نباشید. ضمنا اگر خوشتان نیامد راهی برای از بین بردن درایو مجازی وجود دارد. تا انتهای این مقاله با ما باشید.
برای ساخت درایو مجازی در این آموزش از فایل های خود ویندوز کمک می گیریم. اینبار به سراغ فایل اجرایی Subst.exe می رویم. این فایل در پوشه system32 که در پوشه windows قرار گرفته موجود است. این فایل به همراه سیستم عامل داس ارائه شده و اجرای آن در حالت اولیه کار هیچ عکس العملی نشان نخواهد داد. کلمه Subst برگرفته از کلمه Substitution به معنای جایگزینی است و در حقیقت برای جانشین کرد ن یک دایرکتوری به یک درایو بکار می رود.
به این معنی که با اجرای این دستور می توانید محتویات یک فولدر خاص را به یک درایو تبدیل کنید و آن را در My Computer نشان دهید. گاهی اوقات گشتن به دنبال پوشه ایی در میان انبوه فایل ها و فولدرهای در یک درایو خاص وقت گیر است. این کار می تواند این امر را تسهیل بخشد.
مسلما عملیاتی مانند کپی و کات فایل ها یا حتی نصب برنامه ها در درایو هایی که به این روش ایجاد می شوند مقدور خواهد بود اما در مورد عملیات سیستمی مانند فرمت یا اسکن دیسک امکان پذیر نیست. حال چگونه از این Subst استفاده کنیم؟
به Run یا Command Prompt ویندوز وارد شوید ( توضیح: Run در خود منوی استارت ویندوز موجود است و همچنین برای ورود به Command Prompt در فیلد Run کلمه cmd را تایپ و اینتر کنید ) حال باید دستوری مطابق شکل زیر تایپ کنید (شکل کلی فرمان):
Subst NewDriveName: Folder Direction
NewDriveName نام درایو جدیدی که قصد دارید ایجاد کنید. دقت کنید که این نام مشابه نام درایوهای موجود نباشه و Folder Direction مسیر پوشه ایی که قصد دارید اون رو به صورت درایو مجازی در بیارید. برای نمونه، مثال های زیر درایوهایی با نام K و L ایجاد خواهند کرد. درایو K جایگزینی برای محتویات پوشه C:\part و درایو L جایگزینی برای مسیر C:\ Program Files\Adobe .
Subst K: C:\part
Subst L: C:\ Program Files\Adobe
توجه! مدت دوام این درایو های مجازی بعد از ریستارت سیستم پایان می پذیرد و با یک بار ریستارت سیستم، دیگر این درایوها را نخواهید دید. برای جلوگیری از این امر مسیر زیر را انجام دهید .
در سیستم عامل های Dos و Win9x ساده ترین راه ویرایش فایل Autoexec.bat خواهد بود. این فایل را در درایو C بیابید و خطوط مربوط به Subst را در آن تایپ کنید تا در هر بار ریستارت سیستم به تبع آن Subst ایجاد شود. در سیستم عامل های xp و 2000 بهترین و راحترین کار این است که یک فایل اجرایی با پسوند .bat یا همان BatchFile ایجاد کنیم و خود فایل یا Shortcut آنرا در استارتاپ سیستم قرار دهیم. یا می توانیم مسیر را در رجیستری ایجاد کنیم.
حال چگونه فایل اجرایی یا همان BatchFile را ایجاد کنیم. صفحه notepad را باز کنید:
از منوی فایل Save as را انتخاب و در مسیری دلخواه فایل را با پسوند bat ذخیره کنید. حال به سراغ فایلی که ایجاد کرده اید بروید. بر روی آن راست کلیک و Edit را برگزینید و دستورات مربوط به Subst را در آن تایپ و فایل را ذخیره کنید. حال نوبت به مسیردهی این فایل در رجیستری می رسد. به رجیستری وارد شوید( در فیلد Run کلمه Regedit را تایپ کنید). مسیر زیر را طی کنید:
HKEY_CURRENT_USER\SOFTWAREMicrosoft\Windows\Current Version\Run
حال در بخش سمت راست محیط رجیستری راست کلیک کرده و پس از انتخاب گزینه New گزینه String Value را انتخاب سپس یک نام به ارزش ایجاد شده داده و با دابل کلیک بر روی آن در قسمت Value Date آدرس BatchFile را که در مرحله قبل ایجاد کرده اید، وارد کنید. بر روی ok کلیک و از رجیستری خارج شوید. اگر مراحل را درست طی کرده باشید این بار با ریستارت ویندوز درایوهای مجازی دوباره ایجاد خواهند شد.
حال اگر پشیمان شدید و قصد حذف درایو مجازی را داشتید طبق زیر عمل کنید:
پس از پاک کردن دستورات اضافه شده در فایل Autoexec.bat در سیستم عامل های Dos و Win9x و یا پاک کردن Shortcut یا خود فایل bat از استارتاپ سیستم و یا پاک کردن ارزش رشته در رجیستری برای سیتم عامل های xp و 2000 سیستم را یک بار دیگر ریستارت کنید. اگر هم بخواهید این کار را بدون ریستارت انجام دهید کافیست در Run یا Command Prompt دستور زیر را تایپ کنید:
Subst NewDriveName: /d
که NewDriveName نام درایوی که قصد پاک کردن آن را دارید می باشد.